تا خدا (نردبانی برای نزدیکی به خالق بی همتا)

در دشمنی دورنگی نیست.

کاش دوستان هم در موقع خود چون دشمنان بی ریا بودند.

هرگاه خواستی خردمند را از نادان بازشناسی

با او از کارهای نا ممکن و محال سخن بگوی.

اگر پذیرفت بدان که احمق است وگرنه عاقل

انسان هرچه بالاتر رود احتمال دیدن وصله شلوارش بیشتر است.

برای شنا کردن به سمت مخالف رودخانه قدرت

و جرات لازم است وگرنه هر ماهی مرده ای هم می تواند

از طرف موافق جریان آب حرکت کند.

مهم این نیست که چقدر میدانیم.

مهم این است که از دانستهایمان چقدر استفاده کنیم.

اگه آدما همونقدر که در صحبت کردن توانا هستن.

در سکوت کردن هم توانا بودن زندگی خیلی زیباتر از این میشد.

و در آخر هم دکتر شریعتی میگه:

؛...سرمایه ماورایی انسان به اندازه حرفهایی ست که برای نگفتن دارد ...؛